Ponura jesień za oknem. Coraz dłuższe noce i coraz cięższe poranki. A do tego ciepłe piżamy z długimi nogawkami. Pomyślałam, że trzeba zrealizować projekt z duszą, by rano wstawać z wiosenną energią. I tak powstała moja „słodziaszna” piżama w angielskim stylu…
Materiał (cienka flanela) zauroczył mnie od razu. A że ja kwiatowa w ogóle nie jestem, więc coś w sobie mieć musi. Piżama miała primo BYĆ WYGODNA i secondo WYGLĄDAĆ (nienagannie). Miała też uczyć, więc pierwszy raz w życiu wycięłam kołnierzyk bebe. Wyszło perfekcyjnie (z kołnierzykiem oczywiście), a reszta jak widać.
Rękawy i nogawki wykończone są szerokimi ściągaczami. Jest to bardzo fajne rozwiązanie bo rękawy nie moczą się np. przy myciu zębów, a szeroki nogawki nie przydeptują kapciami. Ściągacze są na tyle luźne by nie obciskać, a zapas rękawów i nogawek po długości pozwala swobodnie kręcić się przez całą noc w łóżku. Rzec by można – rozwiązanie idealne. Spodnie mojej nobliwej piżamy trzymają się na grubej gumie. Koszulka jest lekko taliowana i ma zaszewki na biuście.
Dekolt wykończyłam kołnierzykiem bebe i obszyłam lamówką. W zamyśle wszystko układało się nienagannie. W rzeczywistości jednak lamówka z flaneli zszyta na sznurek okazuje się być dość sztywna i nie można z niej ukręcić drobnej kokardki. Szkoda.
Wykrój na piżamę jest z głowy (mojej głowy). Na koniec jako użytkowniczka owego zestawu mogę stwierdzić jedno – nosi się świetnie.
Przychodzi noc, a na ścianie pojawiają się groźne cienie, tak jak na moich dzisiejszych zdjęciach…
Baskinka 